Het goed praten van dierenleed
Vanwege al het dierenleed dat veroorzaakt is voor de kerstmaaltijd, is Kerst voor mij geen fijne tijd. Ogen sluiten gaat moeilijk, als je weet hoe de kalkoenen, kippen en konijnen die op het bord terecht komen, geleden hebben. Kerst is een vredesfeest dat een bloederige moordpartij veroorzaakt. Gelukkig is vegan nu hip en verrijzen de vegan eettentjes als paddenstoelen uit de grond. En ook hebben ze het in de media steeds vaker over vegan. Desondanks houden mensen er niet van om kritiek te krijgen op hun traditionele kerstmaaltijd met veel vlees. Tijdens een discussie op radio Noord Holland over een vleesloze kerst verwoordde een mevrouw het zo: “Het wordt steeds gekker hier in Nederland, ze moeten echt niet aan mijn stukje vlees komen hoor’. Dat het stukje vlees niet van haar is, maar afkomstig van een dier dat mede voor haar vermoord is, kan haar geen barst schelen.
Dierenleed wordt vaak goed gepraat. En dat gaat vrijwel altijd gepaard met argumenten die niet steekhoudend zijn. Zoals: Het is al eeuwen zo. De mens is een vleeseter. Iedereen eet vlees. Dieren eten elkaar ook op. Dieren zijn voor ons geschapen. Ik heb vlees nodig. Het is niet verboden.
Afgelopen dinsdag was er een beschamende uitzending van Een Vandaag die het leed van vleeskonijnen in de industrie goed praatte. Vader en zoon konijnenfokker stonden in hun nieuwste stal en hadden alle konijnen vers hooi gegeven, iets wat ze anders niet krijgen. De dode en zieke konijnen waren netjes vooraf verwijderd, zodat niemand die zag. Vader konijnenfokker had, liefkozend aaiend, een jong konijntje in zijn handen. Deze zelfde man heeft duizenden konijntjes die onder de maat of ziek waren met diezelfde handen dood geslagen. Er werd een kooi open gedaan en de verslaggever zei toen de konijntjes nieuwsgierig tegen de konijnenfokkers op gingen staan: ‘Kijk ze vinden jullie lief!’ Even later liet EenVandaag ook nog eens de zogenaamde zorgzaamheid van deze konijnenfokkers zien: ieder geboren konijntje werd bekeken.... Uiteraard werd er weer niet bij verteld wat er gebeurt met de konijntjes die ondermaats zijn....Van de konijnensector is bekend dat een vijfde van de dieren al voortijdig sterft en dat de dieren moeten leven in een hel. Ook de undercover gemaakte beelden van konijnen die gillen van de pijn werden door de konijnenfokkers ontkend: dat kwam zogenaamd door de zaklantaarn van de dierenactivisten.
Het zijn niet alleen de media die dierenleed vaak goed praten alsof het allemaal niet zo erg is, het zijn ook de dierenbeulen zelf. Denk aan de mooie afbeeldingen in reclames van boeren liefkozend met een kip of met een biggetje in hun handen. Alsof ze het beste met de dieren voor hebben... De waarheid is dat ze het dier zien als hun bezit, een product waar ze alles mee mogen doen wat ze willen. En wat te denken van Yvonne Jaspers van Boer zoekt vrouw die intussen het boegbeeld is geworden van de boeren en betaald wordt door het bio-industrie bedrijf ForFarmers om het imago van boeren op te peppen. Zij ontkent stelselmatig al het dierenleed. Zo verklaarde ze in een bekend tv programma dat het veel beter voor de pasgeboren geitjes en bokjes is om gelijk na de geboorte van hun moeder vandaan gehaald te worden en eenzaam in een kartonnen doos gestopt te worden.
Hoe er omgegaan wordt met dieren in de bio-industrie wordt ook vaak misbruikt als excuus om weer andere dieren te misbruiken. Zoals bij de haan van Schiermonnikoog. Ieder jaar wordt op Schiermonnikoog als traditie tijdens het Pinksterfeest een haan door een kind gestolen uit zijn nachthok en in een mand gestopt om daar hangend aan een mast op 18 meter hoogte drie dagen in opgesloten te zitten. Het excuus voor deze dierenmishandeling die door de bevolking van Schiermonnikoog en Groen Links burgemeester Ineke van Gent gebruikt wordt is: Dit is geen dierenleed, want de bio-industrie is vele malen erger.
Zo is het in de wereld van mensen die huisdieren en hobbydieren fokken de normaalste zaak van de wereld om hanenkuikens en en al die dieren die niet voldoen aan de raskenmerken af te maken. En altijd met het excuus dat de dieren in de bio-industrie het vele male erger hebben.
En ook de meeste kinderboerderijen laten ieder voorjaar weer jonge dieren geboren worden. Dieren die nooit oud mogen worden en in het najaar als ze wat minder schattig zijn, verdwijnen naar de handelaar richting slacht. Ook hier weer dat foute excuus: ‘Bij ons hebben ze het tenminste even goed gehad, kijk eens naar de bio-industrie...”
Onlangs was mijn rechtszaak over kip Jip. Kip Jip was door een student van een theaterschool onder het mom van bewustwording over voedsel in een hok in de kantine gezet en studenten mochten stemmen of Jip moest blijven leven of gedood moest worden. Stemmen over een dier zijn leven is pervers. Ik heb haar daarom weggehaald om haar in veiligheid te stellen. Helaas lukte dat niet en werd ik gepakt. Gelukkig stopte het perverse spel hierdoor wel. Maar ook tijdens de rechtszitting praatte de officier van justitie goed wat Jip dreigde te worden aangedaan. De officier verkondigde dat Jip zich vast graag had opgeofferd voor al die dieren in de bio-industrie omdat dat volgens hem weer heel wat dierenlevens had kunnen schelen...... Een waanzinnige uitspraak, want ieder dier wil immers gewoon leven. Ook de uiteindelijke uitspraak van de rechters was teleurstellend: Jip zou niet hulpbehoevend zijn. Dit terwijl de dood boven haar hoofd hing.
Al dit dierenleed heeft te maken met een verkeerde mentaliteit. De mentaliteit dat dieren er voor ons zijn en dat wij met hen mogen doen wat wij willen. Maar dieren zijn niet van ons. Zij zijn van zichzelf. Niemand heeft ons het recht gegeven om zo respectloos, wreed en onbarmhartig met andere dieren om te gaan. Andere dieren ja, want wij zijn gewoon een van die vele diersoorten. Ik heb als kind geleerd: Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. Als wij mensen ons hier allemaal eens aan zouden houden, dan zou de wereld heel wat mooier zijn.